Kręci ich aeronautyka i kosmologia, więc konstruują rakiety

Członkowie Sekcji Rakietowej Studenckiego Koła Astronautycznego Politechniki Warszawskiej prowadzą aktualnie prace nad trzema rakietami. Jedną z nich — Twardowsky — już niebawem planują zaprezentować na międzynarodowych zawodach. W realizacji celu wspiera ich Fundacja Nauka. To Lubię. Studenci są kolejnymi beneficjentami programu grantowego „Nowi superbohaterowie”.

Studenci i ich rakiety

– Praca przy wymagających technicznie projektach, rozwijanie się w dziedzinach aeronautyki i kosmologii, plus oczywiście satysfakcja z udanych startów – tak na pytanie o to, dlaczego konstruowanie rakiet kręci studentów, odpowiada Jakub Kowalczyk, koordynator rakiety Twardowsky ze Studenckiego Koła Astronautycznego (SKA). Kuba jest jednym z członków Sekcji Rakietowej akademickiej organizacji. To najprężniej działająca grupa w Kole, która zrzesza ponad 70 członków.

Studenci stale zmieniają teorię w praktykę i dzięki zdobywanemu doświadczeniu, nieustannie poprawiają osiągi swoich rakiet. Bazują nie tylko na utartych schematach, ale też na autorskich rozwiązaniach poszczególnych członków zespołu. Tworzą i rozwijają innowacyjne technologie — w Sekcji opracowano kilka autorskich programów, wspomagających proces projektowania rakiet i ich systemów napędowych.

Aktualnie studenci pracują nad trzema projektami:

• rakietą dwustopniową Grot,
• rakietą sterowaną FOK,
• rakietą z napędem hybrydowym Twardowsky.

Ostatni z nich niebawem chcą pokazać na arenie międzynarodowej.

Prace nad rakietą Twardowsky

Twardowsky to pierwsza rakieta Koła z silnikiem hybrydowym. Prace nad nią trwają od dłuższego czasu. Pomysł na projekt zrodził się jesienią 2019 roku. Realizację wydłużyły komplikacje związane z pandemią oraz zmianami w zespole. Przez długi czas nie było możliwe przeprowadzenie kluczowych testów.

Sam zespół nie jest mały, bo liczy ponad 50 osób — członków zespołów mechanicznych, silnikowych, elektronicznych, systemu odzysku rakiety, analiz, wyposażenia stacji naziemnej oraz zespołu projektującego payload, który będzie wyniesiony na pokładzie rakiety. 

Czym charakteryzuje się rakieta Twardowsky? Jej silnik z założenia łączy to, co najlepsze z dwóch rodzajów zasilania rakiet. Dlaczego taki napęd? Zaletą konstrukcji z silnikiem hybrydowym jest zdolność do osiągania ściśle określonego pułapu, dzięki kontroli ciągu. – Stałe paliwo, w naszym przypadku odpowiednio ukształtowane HTPB (Hydroxyl-Terminated Polybutadiene), w połączeniu z płynnym utleniaczem daje nam zdolność kontrolowania ciągu w locie i jednocześnie unika komplikacji związanych z rakietami na paliwo ciekłe (jak na przykład turbopompy) – tłumaczy Jakub Kowalczyk. Dodatkowo rakieta Twardowsky może wynieść na swoim pokładzie do czterech małych satelitów typu cansat. 

W październiku 2022 roku, po wielu próbach, studenci przeprowadzili udany test Hot Fire (z użyciem prawdziwego paliwa i utleniacza). Silnik okazał się na tyle mocny, aby umożliwić start rakiety.

Marzenia o Spaceport America Cup

Koniec prac nad rakietą Twardowsky planowany jest na wiosnę 2023 roku. Studenci z SKA chcą zaprezentować ją na wysokiej rangi międzynarodowych zawodach Spaceport America Cup (w stanie Nowy Meksyk w Stanach Zjednoczonych), w których mierzą się drużyny z całego świata. Wydarzenie jest dla nich świetną okazją do pokazania nie tylko konstrukcji, ale też rozwiązań technicznych stworzonych przez członków Koła.

– Celem drużyn (biorących udział w zawodach – przyp. red.) jest stworzenie i pomyślne wystrzelenie rakiety na określoną wysokość: dziesięć lub trzydzieści tysięcy stóp. Liczy się tu precyzja – zwyciężą drużyny, które będą najbliżej tych pułapów. Dodatkowe punkty przyznawane są za przydatne rozwiązania konstrukcyjne czy funkcjonalność rakiety (np: platforma do eksperymentów, system wyrzutu satelitów typu cansat) – dodaje Kowalczyk.

To może Cię zainteresować: W wakacje planowali misję na Marsa

Autor

Agnieszka Ochman

Już ponad 10 lat jestem związana z pracą słowem. Pisałam w mediach lokalnych, regionalnych oraz zajmowałam się copywritingiem. W Nauka. To Lubię mam przyjemność prowadzić projekty specjalne. Po godzinach jestem fanką fotografii lifestylowej.

Więcej od tego autora