9 faktów z życia Marii Skłodowskiej-Curie, o których nie wiedziałeś
Każdy z nas doskonale zna postać Marii Skłodowskiej-Curie. Dobrze wiemy, że to pierwsza na świecie kobieta, która zdobyła Nagrodę Nobla (i to niejedną!). Biografia Skłodowskiej to lektura obowiązkowa dla dzieci w Japonii. A Ty – jak wiele wiesz na temat jej życia? Poznaj 9 faktów z życia Marii Skłodowskiej-Curie, o których prawdopodobnie nie miałeś pojęcia.
Spis treści
Pociąg do wiedzy od najmłodszych lat
Maria Skłodowska była wyjątkowym dzieckiem. Wiedzę zaszczepił w niej ojciec, który był pedagogiem i zajmował się naukami technicznymi. Maria bardzo szybko nauczyła się czytać i już w wieku zaledwie 4 lat studiowała książki swojego ojca.
Studia przed Sorboną
Nie każdy wie, że Skłodowska, zanim wyjechała na studia do Paryża, studiowała w kraju na Latającym Uniwersytecie. Była to tajna instytucja przeznaczona dla kobiet, a jej nazwa wiąże się z koniecznością nieustannej zmiany lokalizacji prowadzonych wykładów. Dzięki temu dużo prościej można było uniknąć kontroli zaborcy. To właśnie te studia przygotowały Marię do studiowania za granicą.
Wielkie poświęcenie dla starszej siostry
Nie tylko Maria marzyła o naukowej karierze i zagranicznych studiach. Sorbonę wymarzyła też sobie jej starsza siostra, Bronia. Niestety, rodziny nie było wówczas stać na to, żeby opłacić pobyt w Paryżu dla dwóch dziewcząt. Siostry wymyśliły więc, że jako pierwsza pojedzie ta starsza, a Maria w tym czasie będzie ją wspierać finansowo z kraju. Podejmie pracę i będzie wysyłać jej pieniądze.
Zanim pojawił się Piotr Curie
Zanim Maria poznała swojego przyszłego męża – Piotra Curie – była zakochana w Kazimierzu Żórawskim, synu swoich pracodawców, u których pracowała jako guwernantka. Niestety, mimo że była to miłość ze wzajemnością, szanse na ich związek były znikome. Rodzice Kazimierza nie byli przychylni temu związkowi. W efekcie Maria musiała porzucić nie tylko wspólne plany ze swoim wybrankiem, ale także posadę i źródło dochodów.
Ratowniczka wojenna
Skłodowska podczas wojny prowadziła ciężarówki, które zawoziły aparaty rentgenowskie do szpitali polowych. Gdyby nie to, nie udało by się uratować tylu rannych.
Wymarzony Paryż i trudne początki
Maria nie miała łatwo i jej paryskie początki nie były usłane różami. Mieszkała w pokojach pozbawionych ogrzewania – w zimie woda zostawiona w misce czy herbata w kubku zamarzały. Nocami Maria musiała przykrywać się ubraniami, żeby jakoś dotrwać do rana. Żywiła się głównie głównie herbatą i ledwie posmarowanym masłem chlebem. Czasem pozwalała sobie na kupno owoców, czekolady lub mięsa. Niestety to przełożyło się na jej poważne problemy zdrowotne.
Przeczytaj też: Kobiety w nauce – tak Polki zmieniały świat
Pieniądze z pierwszej Nagrody Nobla
Wydawać by się mogło, że po zdobyciu tak ważnej nagrody Maria, jako młoda kobieta, podaruje sobie coś specjalnego. W końcu po latach niedostatku należało jej się to. Ona jednak nie kupiła sobie nawet nowego kapelusza, za to wyremontowała łazienkę i wytapetowała pokój. Resztę rozdała – siostrze i znajomym w potrzebie.
Tytuły na Sorbonie
O tym, że Maria Skłodowska jest laureatką dwóch Nagród Nobla wie chyba każdy. Ale czy wiemy, że Skłodowska była też pierwszą na świecie kobietą z profesorskim tytułem na Sorbonie? Już w swoich czasach była uważana za jednego z najwybitniejszych naukowców na świecie.
Paryski Instytut Radowy
Maria wybudowała w Paryżu Instytut Radowy, w którym pracowała aż do śmierci. Jednocześnie wspomagała rozwój polskiej nauki i brała czynny udział w budowie warszawskiego Instytutu Radowego
Więcej na temat życia i działalności Marii Skłodowskiej-Curie przeczytasz w najnowszej książce Tomasza Rożka pt. „Akademia Superbohaterów”, którą możesz kupić TUTAJ.
💙 Wesprzyj nas!
Dzięki Tobie będziemy mogli nadal tworzyć wartościowe materiały, obalać fake newsy, pomagać zdolnej młodzieży i inspirować ją do tego, by zainteresowała się naukami ścisłymi. Dziękujemy za Twoje wsparcie.
Wygodne i bezpieczne płatności zapewnia PayU.
Zobacz regulamin darowizny TUTAJ.
Projekt „Akademia Superbohaterów” dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Edukacji i Nauki.